In het regeerakkoord van het zittende kabinet valt onder meer te lezen:
‘We zetten maximaal in om in Europa meer ruimte te krijgen om de realisatie van middenhuurwoningen door woningcorporaties en beleggers financieel te ondersteunen. We nemen maatregelen om investeren in private huur, middenhuur en vrije huur aantrekkelijk te maken. We verlagen het algemeen tarief van de overdrachtsbelasting voor beleggers in woningen naar 8 procent. Ook verhogen we de maximale renteaftrek in de vennootschapsbelasting van 20% naar 25% van de gecorrigeerde winst’.
Dat klinkt allemaal best goed, zo zou je op het eerste gezicht kunnen denken. Er zat echter een addertje onder het gras. In het koffertje van de Minister van Financiën zat ook het Belastingplan 2025, met daarin plannen die de woede van de vastgoedsector en vooral de kleinere vastgoedbedrijven zou wekken. In het kort behelsden de plannen maatregelen om de renteaftrek van vastgoedbedrijven te beperken. De sector moet zodoende meer belasting gaan betalen.
Hoe zit het nu precies? Op dit moment mogen bedrijven maximaal Euro 1 miljoen of 20% van hun bedrijfsresultaat aan betaalde rente aftrekken van hun belastbare winst. Welke keuze een bedrijf maakt is afhankelijk van welk bedrag het hoogst is. Het kabinet heeft nu besloten door de volledige aftrek tot Euro 1 miljoen een streep te zetten. Als zoetmakertje verhoogt het kabinet het percentage dat mag worden afgetrokken voor alle bedrijven naar 25%.
De sector reageerde puur negatief. De brancheorganisatie Vastgoed Belang stelde dat de stapeling van fiscale maatregelen het (particuliere) beleggers steeds moeilijker maakt om te investeren in het onderhoud en het verduurzamen van bestaande woningen in het middenhuursegment. De aanscherping van de renteaftrek zal in dat opzicht deze problemen alleen nog verder verergeren. Uiteindelijk zal de toegankelijkheid van dit segment voor woningzoekenden alleen nog maar verslechteren.
De organisatie wees er bovendien op, dat de overheid opnieuw kansen had laten liggen. De overheid was weliswaar voornemens de overdrachtsbelasting voor vastgoed te verlagen van 10,4% naar 8%, maar die verlaging gold niet voor vastgoed zonder woonfunctie. Dat belemmert de particuliere belegger juist om bijvoorbeeld kantoorpanden te transformeren. Juist de particuliere belegger is hiervan oudsher in geïnteresseerd. Een gemiste kans, aldus Vastgoed Belang.
Voor de brancheorganisatie is het Belastingplan 2025 het zoveelste bewijs dat de overheid het belang van de sector onderwaardeert. De particuliere vastgoedsector zorgt ervoor dat twee miljoen Nederlanders een dak boven hun hoofd hebben, aldus de belangenorganisatie, maar de overheid heeft de mond alleen maar vol over het bouwen van 100.000 woningen per jaar. Dat het behoud van de bestaande huurwoningvoorraad essentieel is om de druk op de woningmarkt te verlichten, daar is geen of in ieder geval te weinig oog voor. De stapeling van fiscale maatregelen bewijst dat!
Vastgoed Belang is een brancheorganisatie en dus een belangenclub die preekt voor eigen parochie. Toch krijgt ze bijval van buitenaf. Bij ABN Amro vrezen ze dat het wegvallen van de aftrekdrempel kan leiden tot een neerwaartse spiraal. Vastgoedinvesteerders zijn sowieso duurder uit door de gestegen rente als ze leningen willen afsluiten of leningen moeten herfinancieren.
Het wegvallen van de renteaftrek zal banken nopen de risicopremie te verhogen. Het resultaat kan zijn dat zaken als onderhoud en/of verduurzaming op de lange baan geschoven worden. Daar is uiteindelijk niemand bij gebaat.
Wetenschappers vragen zich ondertussen af of de verschillende ministeries hun beleid wel coördineren? Enerzijds is er een stapeling van fiscale maatregelen waarvan de beoogde renteaftrek de laatste is en anderzijds zijn de bouwambities torenhoog.
In haar oppositie tegen het huidig huurwoningenbeleid van de overheid heeft Vastgoed Belang zeer recentelijk nog een steuntje in de rug gekregen. Niemand minder dan Klaas Knot, president van de Nederlandsche Bank, pleitte ervoor om de Wet betaalbare huur van voormalig minister De Jonge naar de prullenbak te verwijzen. Die wet moest voor meer betaalbare huurwoningen zorgen, maar het omgekeerde dreigt te gebeuren, aldus de centrale bankier. Dat is het paard achter de wagen spannen.
Het is op zich al bijzonder dat de president van de Nederlandsche Bank zich uitlaat over een zo politiek gevoelig onderwerp. Binnen het Nederlands economisch debat is de opinie van DNB zwaarwegend. Partijen kunnen die niet achteloos terzijde schuiven. Een hernieuwde discussie over het Nederlandse huurwoningen beleid is niet uitgesloten, de renteaftrek incluis. Dat kan weer bij de sector tot de verzuchting leiden, dat beleid in Nederland van de hak op de tak springt. Daar is de sector niet bij gebaat. Die zoekt rust en voorspelbaarheid als het even kan!
